Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.
François Bourgeon na początku lat osiemdziesiątych zachwycił czytelników swym pięcioczęściowym cyklem o przygodach „pasażerów wiatru” – marzycieli, awanturników i podróżników na Karaiby. Na pierwszy plan wysunęła się wtedy żeńska bohaterka – Isabeau, zwana Isą. Po dwudziestu pięciu latach francuski twórca wrócił do wykreowanego przez siebie świata – główną postacią jest również kobieta, dzielna i niepokorna Zabo.
Akcja tak zwanego pierwszego cyklu „Pasażerów wiatru” toczy się w latach 1780-1781, w czasach kolonialnych – pływamy po Atlantyku, przemierzamy zachodnią Afrykę, aby w końcu dotrzeć do Dominikany. Cykl drugi przenosi nas dokładnie w czasy wojny secesyjnej na tereny Luizjany. Główna bohaterka komiksu przedstawia się jako „Zabo”, a tak naprawdę nazywa się Isabeau Murrait. Ma osiemnaście lat i musi uciekać z rodzinnej posiadłości w Nowym Orleanie. Jankesi zajmują cały majątek jej rodziny, jej rodzice umierają i pozostaje przy niej tylko Cornelius, stary niewolnik i opiekun. Gdzieś na bagnach Luizjany mieszka jej wiekowa prababka i ostatni członkowie rodziny – Zabo rusza właśnie w tamtą stronę. Po drodze spotyka dziennikarza-socjalistę z Północy, który pomaga krnąbrnej dziewczynie z Południa przeżyć na obszarze ogarniętym wojenną pożogą. Wspólna podróż w głąb dzikiej, bagnistej krainy jest przyczynkiem do wielu dyskusji i komentarzy do ówczesnej sytuacji politycznej oraz różnic w podejściu obydwu stron do wojny, niewolnictwa i nadchodzącej przyszłości powojennej.
Jednak najważniejszą osobą, jaką Zabo spotyka na swojej drodze, jest jej dziewięćdziesięcioośmioletnia prababka o tym samym imieniu. Gdy miała osiemnaście lat, wołano na nią jednak inaczej – oto Isa, dobrze nam znana bohaterka pierwszego cyklu „Pasażerów wiatru”, której losy przestaliśmy śledzić w roku 1782, kiedy to trafiła do Santo Domingo i uznała, że ma „tylko osiemnaście lat i całe życie przed sobą”. Bourgeon nie napisał nigdy szóstego odcinka pierwszego cyklu, choć miał na to pomysł – różne perturbacje wydawnicze uniemożliwiły mu kontynuację. Po dwudziestu pięciu latach dopiął swego i zastosował pewien bardzo udany wybieg narracyjny – akcja „Dziewczynki z Bois-Caïman” toczy się co prawda w roku 1862, ale mniej więcej połowę czasu autor poświęca retrospekcjom Isy z czasów rewolucji haitańskiej lat dziewięćdziesiątych osiemnastego wieku.
Zabo i Isa, choć dzieli je osiemdziesiąt lat, są bardzo podobne do siebie. Zabo jest bardzo uświadomioną społecznie reprezentantką odchodzącego właśnie świata, konfrontującą swe poglądy przedstawicielem właśnie nadchodzącego i z historią, która w pewnym sensie ukształtowała tenże świat. Isa opowiada bowiem prawnuczce z detalami historię kolejnych dwudziestu lat swego życia od momentu, którym zostawiliśmy ją na plaży pod koniec pierwszego cyklu. Duchy nowych, rewolucyjnych czasów dotarły z ogarniętej pożogą Francji na Dominikanę, a egzekucja króla Ludwika XVI przeprowadzona w 1793 roku tylko wzmogły wolnościowe nastroje wśród czarnoskórej, niewolniczej społeczności wyspy. Bourgeon opowiada o tych wydarzeniach ustami Isy – bardzo szczegółowo, obrazowo, emocjonalnie i z dbałością o wiarygodność swej kreacji.
No właśnie – podobnie jak poprzednio najważniejszym założeniem Bourgeona jest wiarygodność i realizm. Twórca studiował nawet język kreolski i dialekt cajun, znowu tworzył makiety posiadłości, a nawet tworzył rzeźby z popiersiami bohaterów, aby zawsze rysować ich w ten sam sposób. Niestety czasem widać, że to odrysowane posągi – postacie i ich anatomia to nadal najsłabsza cecha grafiki Bourgeona. Ale przyrodę, krajobrazy i scenografie rysuje tak, że zapiera dech.
Ostatni, trzeci cykl zostanie u nas wydany zbiorczo w listopadzie. Zabo, starsza o dwie dekady przebywa w Paryżu i wspomina czasy Komuny Paryskiej – Bourgeon zadba o to, aby jego historyczny tryptyk miał godne zakończenie.
Tytuł: Pasażerowie wiatru. Cykl drugi
Scenariusz: Francois Bourgeon
Rysunki: Francois Bourgeon
Tłumaczenie: Wojciech Birek
Tytuł oryginału: Les passagers du vent #6-7
Wydawnictwo: Egmont
Wydawca oryginału: Glenat
Data wydania: listopad 2015
Data wydania oryginału: 2009-2010
Liczba stron: 152
Oprawa: twarda
Papier: kredowy
Format: 215 x 290
Wydanie: I
ISBN: 9788328102828
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz