Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.
Scenariusze i rysunki Franka Millera wywindowały „Daredevila”, niewidomego marvelowskiego bohatera, na szczyt popularności. Wiosną 1983 roku, po zakończeniu swego udziału serii, Frank Miller mógł przebierać w ofertach – komiks o Diable z Hells Kitchen okazał się trampoliną do sukcesu także dla niego. W trzecim tomie „Daredevila” od Egmontu zapoznamy się z finałem millerowskiego runu i kilkoma kolejnymi projektami autora.
Drugi tom skończył się na dziewięć numerów przed końcem ery Millera. Autor zdecydował się wówczas na bardzo niecodzienny i ryzykowny krok – zabił Elektrę. Nalegał na to bardzo mocno i tłumaczył niezadowolonym włodarzom Marvela, że tak naprawdę planował to już na samym początku, gdy tylko wymyślił postać dzielnej wojowniczki. Elektrę zabija Bullseye, który płaci za to niemal najwyższą cenę – ląduje w szpitalu z połamanym kręgosłupem i paraliżem. Tymczasem Kingpin cały czas rozwija przestępcze imperium, rozpaczliwie próbując uleczyć swą żonę Vanessę, która wpadła w katatonię podczas niefortunnego pobytu w kanałach Nowego Jorku. Gdzieś z oddali dobiega nas gniewny pomruk Zakonu Dłoni, zapowiadający, że jego członkowie nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa. Oszalały z bólu Daredevil próbuje odnaleźć się w świecie po Elektrze i nadal prowadzi podwójne superbohaterskie życie.
Ostatnie dziewięć odcinków runu Millera to wprowadzenie do serii nieco bardziej żartobliwego tonu. Trochę większą rolę do zagrania dostaje partner Matta Murdocka, czyli Foggy Nelson; trochę częściej pojawia się też Turk – zabawny, podrzędny bandzior, który próbuje zostać superprzestępcą; na ulicach Nowego Jorku pojawia się nowy, zabójczy narkotyk, zwany „anielskim pyłem”; swoje porządki próbuje zaprowadzać Punisher; dowiadujemy się nieco więcej o malwersacjach w firmie narzeczonej Matta i oczywiście powraca Dłoń oraz Natasza Romanova, czyli Czarna Wdowa. Ostatni odcinek jest szczególny – to swego rodzaju podsumowanie całej metamorfozy, którą przeszedł Daredevil za sprawą Franka Millera. Główny bohater jest tu bardzo niejednoznacznym moralnie brutalem, bezwzględnym kolesiem zawiedzionym całą swą superbohaterską karierą. Jest to wspaniała kropka nad i, porewolucyjna definicja nowego Daredevila i zmiana założeń serii. Miller wyegzorcyzmował umęczoną duszę Matta Murdocka i przygotował grunt dla swoich następców. Lepiej pożegnać się nie mógł – choć w sumie tylko na jakiś czas.
W trzecim tomie znajdziemy też kilka innych historii. Pojedyncze odcinki z magazynu „What if…”, w którym tajemniczy byt, zwany Watcherem, zaprasza na alternatywne wersje przygód marvelowskich bohaterów, są co najwyżej średnie. Takie łupu-cupu, trochę bez ładu, składu i emocji. Dowiadujemy się jak wyglądałaby kariera Daredevila w S.H.I.E.L.D. lub co by było, gdyby Bullseye jednak nie zabił Elektry. Te mało atrakcyjne i dość nudne opowieści szybko jednak wylatują z pamięci, gdy przechodzimy do „Miłości i wojny”. A to jest najlepszy i najważniejszy składnik trzeciego tomu. Kingpin, w poszukiwaniu ratunku dla Vanessy, posuwa się w końcu do radykalnych kroków. Porywa żonę pewnego naukowca, który, aby ją ocalić, musi wyleczyć żonę nowojorskiego króla zbrodni. Niesamowita historia obłędnie zilustrowana przez samego Billa Sienkiewicza. Majstersztyk i gwóźdź programu. Nie przebija jej nawet zamykająca tom „Elektra wskrzeszona” – komiks wydany już w Polsce przed laty przez Mucha Comics, zatytułowany wówczas „Elektra żyje!”. Tu z kolei mamy do czynienia już z Millerem dojrzałym, z czasów „Hard Boiled” i początków „Sin City”. Fantasmagoryczna narracja, charakterystyczna kreska i kolory Lynn Varley czynią tę historię kolejnym istotnym punktem całego albumu. Choć trzeba przyznać, że mocniejszy jest tu zdecydowanie rysunek Millera niż jego scenariusz, sprawiający wrażenie nieco pretekstowego i co tu dużo mówić – lekko bełkotliwego.
Frank Miller zrobił ze Śmiałkiem dokładnie to, co zaplanował już na samym początku. Niewidomy superbohater fascynował go od zawsze – jego niedoskonałość była właśnie tym, co czyniło Daredevila wyjątkowym. Ilu superbohaterów znanych jest z tego, że czegoś NIE MOGĄ lub NIE MAJĄ? Superman może to, Batman ma to – a nasz Diabeł czegoś NIE może i czegoś NIE ma. Jest bohaterem niedoskonałym, bardzo ludzkim, ulegającym swym słabościom i emocjom. Rosyjska ruletka z ostatniego odcinka, którą w kontekście runu Millera przytaczają prawie wszyscy znawcy tematu, jest finalnym efektem metamorfozy bohatera – wynikiem komiksowej rewolucji. Przekształceniom ulegli też jego przeciwnicy – głównie Wilson Fisk, czyli Kingpin, król nowojorskiej przestępczości. To on tak naprawdę jest głównym bohaterem (w sumie jednym z dwóch – a drugim wcale nie jest Daredevil) genialnej „Miłości i wojny”. Nowe spojrzenie na Ważniaka to nie tylko zaakcentowanie jego psychicznej słabości i wrażliwości, ale i sposób jego przedstawienia przez Billa Sienkiewicza. Trudno zresztą cokolwiek napisać o grafikach tego artysty, poza tym, że trzeba je koniecznie zobaczyć. Najważniejszym osiągnięciem duetu Miller/Sienkiewicz jest oczywiście „Elektra Assassin”, nad którą zaczęli pracować zaraz po „Miłości i wojnie” – tu mamy przedsmak tego co zaserwowali potem.
Frank Miller porzucił na jakiś czas „Daredevila” zaraz po odcinku sto dziewięćdziesiątym pierwszym i zaczął prace nad zupełnie nowym, całkowicie autorskim projektem – „Roninem”. Dał tam upust swojej fascynacji orientem, sztukami walki, Japonią – wszystkiemu co stało u podstaw kreacji Elektry. Ale wracał potem do „Daredevila” regularnie, co widzimy w omawianym właśnie, trzecim albumie zbiorczym. Za kilka miesięcy otrzymamy ostatni, czwarty tom kolekcji, który zbierze całą brakującą resztę komiksów Millera o Diable z Hells Kitchen. Fani komiksów niezapomnianego wydawnictwa TM-Semic już się uśmiechają – dobrze wiedzą o co chodzi.
Tytuł: Daredevil. Tom 3
Scenariusz: Frank Miller
Rysunki: Frank Miller, Klaus Janson, Bill Sienkiewicz
Tłumaczenie: Marceli Szpak
Tytuł oryginału: Daredevil Visionaries – Frank Miller, Vol. 3
Wydawnictwo: Egmont
Wydawca oryginału: Marvel Comics
Data wydania: kwiecień 2020
Liczba stron: 416
Oprawa: twarda
Papier: kredowy
Format: 170 x 260
Wydanie: II
ISBN: 9788328197770
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz