DMZ. Tom 5

Wynoście się i zostawcie nas w spokoju!

Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.

Drugą pięciotomową serią Egmontu, która doszła do finału w sierpniu tego roku, jest (obok „Hitmana”) „DMZ”. Manhattan płonie wstrząsany co chwila eksplozjami i odgłosami wojny. Stany Zjednoczone Ameryki i zbuntowane Wolne Narody nie walczą – o dziwo – ze sobą. Strefa zdemilitaryzowana, jaką stał się Manhattan, przeszła bowiem w ręce kogoś jeszcze bardziej nieobliczalnego niż dwie zwaśnione strony zbrojnego konfliktu. W środku zawieruchy – główny bohater komiksu, dziennikarz Matt Roth.

Matt pobłądził. Porzucił swoje ideały i opowiedział się po stronie Narodu Delgado, nowej władzy w DMZ. Szydło wyszło z worka bardzo szybko – dowódca Narodu, Parco Delgado, to kolejny niebezpieczny watażka, jakich było wiele w historii świata. Gdy zagroził światu bombą atomową, podpisał na siebie wyrok śmierci. Armia USA, przy aprobacie Wolnych Stanów, wkracza do Strefy Zdemilitaryzowanej, aby ostatecznie zlikwidować terrorystów Delgado i przywrócić porządek. Matty dostał szansę na rehabilitację – jego ojciec, nadal wysoko postawiony urzędnik Stanów Zjednoczonych, załatwił mu nową robotę. Nasz bohater ma być bezstronnym obserwatorem misji armii USA i korespondentem wojennym. Matt ma szansę na rehabilitację – „tym razem zróbmy to tak, jak należy”.

DMZ. Tom 4

Martwe miasto

Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.

Wydawnictwo Egmont kontynuuje kolejną z serii, których pierwsze tomy przed laty trafiły do Polski, ale nie utrzymały się na rynku. Tym razem mowa o „DMZ. Strefie zdemilitaryzowanej” – otrzymaliśmy właśnie czwarty, przedostatni zbiorczy tom. Manhattan, strefa niczyja, na którą mają apetyt dwie zwaśnione strony konfliktu zbrojnego, uzyskał właśnie upragnioną niezależność. Powinno być już lepiej, prawda? Tylko dlaczego nie jest? 

Poprzedni tom „DMZ” opowiadał historię Parco Delgado, latynoskiego pseudopolityka, populisty i speca od mydlenia oczu. Delgado stanął na czele wewnętrznej rewolucji na Manhattanie, wygrał wybory na prezydenta, przepędził skorumpowaną Korporację Trustwell i omamił głównego bohatera – Matty’ego Rotha, niezależnego korespondenta ze strefy zdemilitaryzowanej. Matty został „głosem Narodu Delgado” – zdecydował się w końcu porzucić obiektywność i obrał stronę. Nabrał się jak wielu innych uczestników wszelkich rewolucji w dziejach świata – te, zaprowadzane siłą, zwykły pożerać własne dzieci. Nasz bohater ponosi konsekwencje złych wyborów, ale nie ma się jak wycofać. Co więcej – na samym początku czwartego tomu, jako „rzecznik prasowy” nowej władzy Manhattanu, ogłasza całemu światu, że Naród Delgado posiada bombę atomową i nie zawaha się jej użyć wobec każdej siły, która spróbuje podporządkować sobie nowojorską wyspę. Nietrudno się domyślić, że takie obwieszczenie dolewa tylko oliwy do ognia – Armia Stanów Zjednoczonych nie może zignorować groźby tego rodzaju.

DMZ. Tom 3

Obierz stronę!

Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.

Trzeci, zbiorczy tom komiksu „DMZ. Strefa zmilitaryzowana” zawiera szesnaście kolejnych odcinków – autor scenariusza, Brian Wood, otwiera w nich zupełnie nowy fragment historii zrujnowanego Manhattanu. Ta „ziemia niczyja”, pozostająca cały czas poza wpływamy dwóch stron wielkiego zbrojnego konfliktu, który rozlał się na całe Stany Zjednoczone, ma szansę wyjść z kryzysu.

Główny bohater, młody kamerzysta, Matthew Roth, który pozostał na stałe w DMZ, cały czas pisze mocne reportaże dla „Liberty News”. Ma już tu status żywej legendy, jest głosem uciśnionego ludu, który nie opowiada się po żadnej stronie konfliktu, a cierpi przez to najbardziej. Armia USA i siły zbuntowanych Wolnych Stanów zdają się iść po rozum do głowy – w otwierającej tom historii „Krwawa gra” ogłaszają zawieszenie broni i przygotowania do „wolnych wyborów” w DMZ. Manhattan stać się ma enklawą wolności i swego rodzaju „państwem w państwie”. Obie strony mają oczywiście nadzieję wypromować „swojego człowieka”, którym mogłyby odpowiednio sterować. A tu niespodzianka – pojawia się samozwańczy trybun ludowy, wzorowany na Hugo Chavezie Latynos Parco Delgado, cieszący się gigantycznym poparciem w DMZ i rzuca wyzwanie obydwu stronom. A przede wszystkim pokazuje środkowy palec korporacji „Trustwell”, która na wojnie domowej zbijała do tej pory wielkie kokosy.

DMZ. Tom 2

Teatr absurdu

Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.

Wojna, której przebieg relacjonuje Matthew Roth, główny bohater komiksu „DMZ” Briana Wooda i Riccardo Burchiellego, jest wojną jakiej współczesny świat jeszcze nie widział. Ameryka stoi w ogniu, targana konfliktem z jakim się jeszcze nie mierzyła, a niedoświadczony operator kamery, żyjący w „strefie niczyjej” próbuje pokazać światu prawdziwe oblicze wojny. Drugi tom „DMZ” to ciąg dalszy jego perypetii.

Trwa wojna domowa między Wolnymi Stanami a Stanami Zjednoczonymi Ameryki. Nie ma ona jasno wytyczonego frontu i prowadzona jest jednocześnie w różnych miejscach kraju. Sytuacja podobna do tej, z którą Amerykanie mieli do czynienia chociażby w Afganistanie. Tym razem jednak ich przeciwnicy to „swoi” – przede wszystkim biali Amerykanie, którzy sformowali rebelianckie oddziały i domagają się ustąpienia obecnego rządu. Jedną ze scen okrutnego konfliktu jest Nowy Jork – Manhattan to „strefa zdemilitaryzowana”, ziemia niczyja, która regularnie staje się areną wojskowych starć. Po wydarzeniach kończących pierwszy tom wiemy już, że Matthew Roth może liczyć już tylko na siebie i przyjaciół, których poznał w DMZ. Staje się powoli żywą legendą, którą utrzymuje przy życiu jego marka, rozpoznawalność i teksty, które regularnie wysyła do zaprzyjaźnionej, wojowniczej dziennikarki z „Independent World News”.

DMZ. Tom 1

My tu tylko mieszkamy...

Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.

Komiksowe eldorado w Polsce trwa w najlepsze. Kolejne serie zza oceanu wydawane są w naszym kraju w ekskluzywnych wydaniach zbiorczych. Egmont zaproponował właśnie pierwszy z pięciu tomów serii, którą dwanaście lat temu próbowało (z niepowodzeniem) zaszczepić u nas wydawnictwo Manzoku. Oto „DMZ”, czyli „strefa zdemilitaryzowana” – Manhattan po raz kolejny w popkulturze stał się skrajnie niebezpiecznym, odizolowanym od reszty świata, miejscem.

Bob „Snake” Plissken z „Ucieczki z Nowego Jorku” trafił na Manhattan przeobrażony w jedno wielkie więzienie dla najgroźniejszych przestępców. Matthew Roth, główny bohater „DMZ”, początkujący kamerzysta i asystent dziennikarza–noblisty Viktora Fergusona, również zostaje wrzucony w sam środek piekielnej wyspy, która w tym komiksie akurat nie jest oddzielona od reszty miasta murami. Dwie strony wielkiego konfliktu zbrojnego chcą zająć Manhattan – „ziemię niczyją”. Zachód Nowego Jorku okupują bojówki tak zwanych „Wolnych Stanów” – oddziały rebeliantów, które wypowiedziały posłuszeństwo Stanom Zjednoczonym i Konstytucji. Wschodniego wybrzeża Manhattanu pilnuje regularna armia USA, której jedynym zadaniem jest niedopuszczenie, aby „bandyci i zwyrodnialcy” zajęli wyspę. Od pięciu lat w Ameryce trwa wojna domowa o bliżej nieokreślonej genezie – wybuchła ona na całym terenie kraju, a my skupiamy się na jej wycinku w okolicach Wielkiego Jabłka.