Recenzja powstała przy współpracy z portalem Esensja i została tam pierwotnie zamieszczona.
Nowi scenarzyści, nowi rysownicy! Joe Kelly oddał stery Christopherowi Priestowi, a ten zaczął pakować Deadpoola w nowe kłopoty. Czy zmiana warty w „Deadpool Classic” oznacza inny pomysł na postać, inną stylistykę i – najistotniejsze – inną jakość? Zobaczmy.
Christopher Priest zaczął pisać Deadpoola pod koniec 1999 roku, od numeru trzydziestego czwartego. Odpowiedzialne zadanie, wszak trzeba było jakoś wprowadzić „najemnika z nawijką” w nowe tysiąclecie. Joe Kelly zakończył swój udział w serii na numerze poprzednim i dość porządnie pozamiatał – nie zostawił żadnych nie dokończonych wątków. Co nie znaczy, że Priest nie mógł do nich wrócić. Szósty tom „Deadpool Classic” od Egmontu zawiera dwanaście odcinków (od 34 do 45) wydanych między listopadem 1999 a październikiem 2000. Wszystkie odcinki napisał Priest oprócz jednego, nieco oderwanego od reszty – za niego odpowiadał Glenn Herdling.
