Kaina nigdy dosyć. „Niejasne spektakle” od Wydawnictwa IX zbierają cztery opowiadania grozy (trzy rasowe weird fiction i jedno idące w stronę bardziej „standardowego” horroru) połączone jednym wątkiem – tajemniczych spektakli odbywających się poza naszą (a może – uwaga – głównie w niej) rzeczywistością.
„Na zawsze w dole” opowiada o mężczyźnie, który w dzieciństwie udał się z rodzicami do cyrku. Tam przydarzyło się mu coś, co zmieniło całkowicie postrzeganie świata. A może zdemaskowało pewną głęboko ukrytą prawdę – podobny horror przeżył kiedyś Dawid z „Zapleczy”, bohater niezwykle podobny do narratora pierwszego opowiadania. „Noc widowiska” zabiera nas do ciemnego lasu, gdzie na odludziu rozbił się dziwny cyrk nie potrzebujący widowni, aby działać. „Ostatnie słowo” tylko pozornie odbiega od dwóch pierwszych opowiadań – wykorzystanie motywu „found footage” jak zwykle bardzo skutecznie tworzy narrację o świecie istniejącym gdzieś obok, po drugiej stronie ekranu telefonu, ale przeraża do szpiku kości. A na koniec mamy tekst pod tytułem „Derealizacja, kurtyna” – najkrótszy, najmocniejszy, najmniej oczywisty i jednocześnie najlepiej podsumowujący cały zbiór. Idziemy do psychoanalityka – bo gdzie indziej?
Po takim tekście jak ten Wojciecha Guni praktycznie nie sposób napisać nic mądrzejszego. Można ograniczyć się do skrajnie subiektywnej opinii, czyli „mi się podobało, bo…” Nie lubię tak pisać, kogo obchodzi moje własne zdanie – może jedynie tych, którzy znają mój gust i wiedzą co lubię. No bo tak, podobało się bardzo, przeczytałem z wypiekami na twarzy w jeden wieczór i polecam absolutnie i zdecydowanie. Jako oddany fan Kaina widzę powiązania, nawiązania, pewne powtórzenia, stałe motywy i obsesje.
Więc może tak. Fan literatury weird fiction będzie zachwycony, zwolennik bardziej standardowego horroru zapewne mniej. Miłośnik prozy niedostarczającej prostej rozrywki, stawiającej przed czytelnikiem pewne wymagania i lubiący wracać po czasie do lektury nie będzie mógł się oderwać od książki. Lubisz i znasz prozę Ligottiego? Stawiasz koncept nad fabułę? Wolisz pytać nie z potrzeby uzyskania szybkiej odpowiedzi, lecz po to, aby przygotować grunt pod kolejne, coraz bardziej zasadnicze Pytania? Czytałeś „Według łotra” Adama Wiśniewskiego-Snerga? Albo „Maskę czerwonego moru” Poego? „Drogę zjednoczenia” Guni? „Kamienicę panny Kluk” Zdanowicza? Wspomniane „Zaplecza” samego Kaina? Podobało się?
Jeśli tak, to „Niejasne spektakle” są dla ciebie lekturą obowiązkową.
Tytuł: Niejasne spektakle
Autor: Dawid Kain
Wydawnictwo: Wydawnictwo IX
Rok wydania: 2024
Liczba stron: 122
Wydanie: I
ISBN: 9788367482554
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz